Z głębokim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość
o śmierci Marka Oktaby - taty naszego ucznia Szymona.
Składamy najszczersze kondolencje całej Rodzinie.
Społeczność Gimnazjum nr 2 Przymierza Rodzin
im.ks. Jana Twardowskiego
Pogrzeb odbędzie się w czwartek 7 lipca o godz. 13.00
w kościele św. Wawrzyńca
przy ul. Wolskiej 140a w Warszawie
Szanowni Państwo,
dziesięć lat temu oddaliśmy do użytku nasze przyszkolne boiska. Były one wtedy bardzo nowoczesne, przygotowane dużym nakładem środków. Od tego czasu codziennie korzysta z nich około 500 osób – głównie uczniów naszej szkoły, ale także członków klubów sportowych i innych chętnych z okolicy. Niestety, tak intensywna eksploatacja sprawiła, że nawierzchnia boisk jest już mocno zniszczona.
Modernizacja boisk jest konieczna, a jej koszt wyniesie 250.000 pln. Ponieważ kwota ta jest niebagatelna, postanowiliśmy zawalczyć o środki z budżetu Miasta i przygotowaliśmy projekt do budżetu partycypacyjnego na rok 2017. Został on przyjęty przez Miasto bez żadnych zastrzeżeń, dopuszczony do głosowania.
Czy major Ignacy Prądzyński projektując Kanał Augustowski mógł się domyślać, że będą nim pływać raczej kajakowicze niż towary, a w czerwcu
2016 roku popłynie 17 gimnazjalistów, 2 wychowawczynie i pan Ratownik?
Ale zacznijmy od początku. W ramach przygotowań do spływu uczniowie poznawali historię i przyrodę okolic Czarnej Hańczy i Kanału Augustowskiego.
30 maja wyruszyliśmy obładowani jak wielbłądy z Dworca Gdańskiego pociągiem do Suwałk. Okazało się, że w tym samym wagonie jadą gimnazjaliści z innych szkół także na spływ.
I tu początek anegdotki: wysiadając jako ostatni znaleźliśmy markowe okulary przeciwsłoneczne więc zabraliśmy je ze sobą, aby oddać gdzieś na rzece towarzyszom podróży.
Spływ zaczął się pod murami Klasztoru Wigierskiego, skąd wąskim przesmykiem pod drogą dostaliśmy się na Czarną Hańczę. Tam złapał nas deszcz, ale nie zniechęcił do dalszego płynięcia. (bagaże na szczęście były przewożone przyczepką). Pierwszy nocleg mieliśmy w Budzie Ruskiej. Tam też mogliśmy cieszyć się pierwszą kąpielą w rzece pod okiem Pana Ratownika, ogniskiem i przygotowywaniem posiłku. W kolejne dni pokonywaliśmy meandry rzeki, omijaliśmy zwalone drzewa, obserwowaliśmy czaple, bociany, kaczki, perkozy. Pogoda nam sprzyjała więc kąpaliśmy się codziennie. Udało się nawet wrzucić do wody Panią Wychowawczynię. Po noclegu w Jałowym Rogu wpłynęliśmy do pierwszej śluzy Kanału. Podniesienie kajaków o kilka metrów, piana wlewająca się przez burty i łańcuch, których musieliśmy się trzymać pozostaną w naszej pamięci. Ostatnim noclegiem była stanica wodna w Płaskiej. Świętowaliśmy tam spóźniony dzień dziecka w gościnnym domu naszej koleżanki.
Spływ zakończyliśmy odwiedzinami w sanktuarium Maryjnym w Studzienicznej.
W trakcie spływu codziennie losowaliśmy składy kajakowe, zawsze byli też chętni do płynięcia jedynk. Ale okulary oddaliśmy na dworcu w Augustowie, bo znów jechaliśmy tym samym wagonem.
WODA, BŁOTO, LAS - żywioły klasy pierwszej
Cóż może być lepszego od błotnej kąpieli w upalne, majowe popołudnie? Może tylko kąpiel błotna, a potem
turlanie się po piaszczystej skarpie? Albo wbieganie z dzikim wrzaskiem do wody, ku przerażeniu kaczek i - nielicznych na szczęście - plażowiczów?
Wędrowaliśmy sobie po pięknych Lasach Janowskich i choć konik biłgorajski nie zechciał zaszczycić nas swoją obecnością - nie narzekaliśmy na brak zajęć. Bo i szałas trzeba było zbudować, i rzekę Bukową w kajaku poeksplorować, i z kościołem, przez jednego jedynego człowieka w całości postawionym, zapoznać...
I zawsze można było liczyć na orzeźwiającą kąpiel w Zalewie Janowskim!
LISBON STORY 
W tym roku klasa trzecia postanowiła poznać Portugalię. Każdy z uczniów musiał przygotować referat przybliżający kulturę, historię i
współczesność tego kraju. Oglądaliśmy też na ten temat kilka filmów (w tym "Gotuj z Makłowiczem w Lizbonie"). Poznawaliśmy geografię i przyrodę Półwyspu Iberyjskiego, zabytki powstałe na przestrzeni wieków i sylwetki słynnych Portugalczyków. Zastanawialiśmy się nad stanowiskiem Portugalii podczas II wojny światowej i rozwojem jej gospodarki później. Poszukiwaliśmy związków polsko-portugalskich i porównywaliśmy oba państwa.
Tak przygotowani pojechaliśmy zobaczyć na własne oczy to, o czym do tej pory tylko słuchaliśmy. Przez kilka dni intensywnie zwiedzaliśmy Lizbonę, Cascais i Sintrę. Wiemy już co to jest gotyk manueliński i azulejos, a także kim byli Luis de Camoes, markiz Pombal, Bartolomeo Diaz, Fernando Pessoa, Henryk Żeglarz, Antonio de Oliveiro Salazar i Jose Saramago. Nieobce są nam słowa: "Luzjady", "obrigado" i "Cabo da Roca". Zrobiliśmy mnóstwo zdjęć, a mamy jeszcze więcej wspomnień. Zachęcamy do odwiedzenia tego fascynującego kraju!
W piątkowy wieczór, 13 maja, w naszym gimnazjum odbyła się impreza o charakterze artystyczno-edukacyjno-
We środę 11 maja o godz. 19.00 odbędzie się w Filharmonii Narodowej kolejny koncert dobroczynny Przymierza Rodzin zatytułowany „Nie żałuję - piosenki Edith Piaf”.
Utwory w przekładzie Andrzeja Ozgi wykona Anna Sroka-Hryń
z kwartetem w składzie:
Urszula Borkowska – fortepian,
Konrad Kubicki – kontrabas,
Klaudiusz Baran – akordeon,
Marcin Słomiński – perkusja
Koncert ten objął Honorowym Patronatem Sekretarz Stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego Pan Jarosław Sellin.
Pani Anna Sroka-Hryń jest aktorką Teatru Roma. Obecnie gra główną rolę w przedstawieniu „Mamma Mia”, ma na swoim koncie również liczne koncerty i recitale, na których gromadzi liczną publiczność. Śpiewa piosenki z repertuaru międzywojennego, występuje również m.in. w sztuce „Tuwim dla dorosłych” na Małej Scenie Teatru Roma.
Bilety, w cenie 80 zł ¬– dorośli, 50 zł – dzieci, do kupienia od poniedziałku 11 kwietnia w sekretariatach szkół, sekretariacie Przymierza oraz w kasach Filharmonii Narodowej.
Dochód z koncertu wesprze świetlice środowiskowe prowadzone przez Stowarzyszenie Przymierze Rodzin oraz fundusz stypendialny szkół Przymierza Rodzin.
Serdecznie Państwa zapraszamy
Zarząd Stowarzyszenia Przymierze Rodzin
Tak zimno to dawno nie było. Niby w dzień świeciło słońce pięknie, ale...Niezrażona tym klasa druga jak co roku
wyruszyła w dzicz, by tropić podlaską faunę i florę. W takiej dziczy to można się wiele nauczyć: czym się różni łęg od olsu, jak smakuje gorzka rzeżucha i czosnek niedzwiedzi, dlaczego pośrodku lasu jest peron, gdzie dziki chodzą do spa i że "w borze jest ogólny hejt na dęby".
Główną atrakcją wyjazdu (oprócz rąbania drewna) były krótkie, acz spektakularne opady śniegu. Kwiecień - plecień...
Czytamy w podróży Herberta. Trochę jesteśmy niewyraźni, bo w ciągłym ruchu rozdajemy zakładki promujące czytelnictwo:)
Klasa druga czyta Mickiewicza.
Pamiętacie? No to obejrzyjcie!
https://www.youtube.com/watch?v=CD7yE5MDmnE&feature=youtu.be
Dnia 23 Marca, we środę, byliśmy na wycieczce w Muzeum Narodowym. Lekcja miała tutuł Sredniowieczny Portal.
Lekcja trwała od 10:00 do 14:00. Obejrzeliśmy wiele średniowiecznych rzeźb i obrazów. Pni kustosz opowiadała o technikach malarskich i rzeźbiarskich, symbolice średniowiecznych dzieł, a także o panujących wtedy zwyczajach. Wiekszość eksponatów była w stylu gotyckim. Na koniec mieliśmy dopasować cechy do kilku różnych dzieł średniowiecznych. Skończyliśmy o godzinie 14 i nie wracaliśmy już do szkoły. Najbardziej podobały mi się gotyckie poliptyki, ze względu na ich różnorodność i charakterystyczne dla gotyku ornamenty.
F.W.
Kolejna akcja czytania w podróży i rozdawania podróżnym zakładek z fragmentem wiersza Zbigniewa Herberta odbędzie się w najbliższą środę. Nasza szkoła tradycyjnie już będzie działać na terenie Dworca Centralnego. Chętnych do uczestnictwa pani Agnieszka prosi o zgłoszenia mailowe. Ostateczną listę delegatów wyłonionych spośród zgłoszonych chętnych podamy we wtorek rano.
Zajrzyjcie też tutaj:
https://www.facebook.com/Herbert.Pan.Cogito/posts/1143094259036209
Sobota 19. marca była pracowita. W Gimnazjum na Szolc- Rogozińskiego odbywała się giełda ursynowskich gimnazjów. Okazuje się, że na Ursynowie jest 15 szkół na tym poziomie edukacji. Żadnej nie brakowało. Szósto- a nawet piątoklasiści chcieli się dowiedzieć, gdzie najlepiej pójść do gimnazjum. Nasze stoisko było oblegane. Szymon, Agata, Emilka i Julka, oraz Weronika, Janka i Filip przez 3 godziny gadali, gadali, gadali. Okazuje się, że są takimi ekspertami, że wielu odwiedzających nie chciało już informacji od nauczycielek. Z gośćmi naszego stoiska mamy nadzieję się spotkać 16 kwietnia o 10:00 na egzaminie do naszej szkoły.
Zapraszamy!
11 marca nasze gimnazjum dosłownie pękało w szwach!
Wszystko za sprawą dnia otwartego, podczas którego pokazywaliśmy szóstoklasistom i ich rodzicom naszą szkołę.
Tradycyjnie rodzice spotkali się z Dyrekcją i nauczycielami, zaś dzieciaki mogły w towarzystwie gimnazjalistów poszaleć po szkole, objadać się smakołykami w kawiarence, dać upust swym artystycznym talentom w sali decoupage'u czy trochę zamieszać w sali eksperymentów. Był też czas na zadawanie poważniejszych pytań, o lekcje, wyjazdy czy nauczycieli.
Spotkanie było bardzo udane i przypominamy - egzamin już 16 kwietnia!
ZAPRASZAMY!
Serdecznie zachęcamy wszystkich członków oraz sympatyków Przymierza Rodzin do przekazania i w tym roku swojego 1% podatku dochodowego.
Zachęcamy do skorzystania z programu on-line służącego przygotowaniu rocznego rozliczenia podatkowego znajdującego się pod linkiem:
https://mojpit.pl/_przymierze-rodzin
Uruchamiając program za pośrednictwem naszej strony, w polu dotyczącym 1% pojawią się automatycznie dane naszego Stowarzyszenia.
Pieniądze otrzymane z 1% przeznaczymy na cele statutowe, przede wszystkim na:
Aby przekazać pieniądze, należy obliczyć 1% należnego podatku i w rubryce swojego PIT-u pt. „Wniosek o przekazanie 1% podatku...” wpisać:
1. Nr KRS 0000091879
2. Kwotę 1% podatku. Daną kwotę należy zaokrąglić do pełnych dziesiątek groszy w dół (np. jeżeli 1% podatku wynosi 40,68 zł. w rubryce podajemy 40,60 zł.)
W rubryce „Informacje uzupełniające” prosimy o wskazanie naszej szkoły (dopisek: Biedronki).
W dniach 22-24 lutego uczniowie i nauczyciele naszej szkoły przeżywali rekolekcje wielkopostne. Rekolekcje odbyły się w Laskach w domu 
parafialnym parafii p.w. Matki Boskiej Królowej Meksyku i w domu sióstr Służebniczek Krzyża. Po drogach ku Bogu prowadził ojciec dominikanin Wojciech Jędrzejewski, który przyjechał do nas z Łodzi.
Tematem przewodnim tych dni było pytanie: Kogo szukacie? które Jezus zadał Marii, kiedy nie mogła znaleźć Jego ciała w pustym grobie. Ojciec Wojciech wprowadził nas w historię nawrócenia człowieka poprzez osobiste świadectwo relacji z ojcem i nawiązanie do tekstów Pisma Świętego. Pierwszego dnia słuchaliśmy o tym, jak odpuścić sobie. Drugiego, jak odpuścić innym. By wreszcie doświadczyć odpuszczenia nam win przez Boga. Konferencjom towarzyszyły pieśni, które śpiewał i grał także ojciec rekolekcjonista. Były też gry, dyskusje, filmy i modlitwa. Mieliśmy też okazję uczestniczyć w warsztatach, które prowadziła siostra zakonna pracująca w ośrodku pracy z niewidomymi w Laskach. Każdego dnia mogliśmy się spotkać z Jezusem w Eucharystii i podczas wieczornych adoracji.
Mogliśmy rozmawiać indywidualnie i dyskutować w grupach, pośmiać się i zamyślić nad naszą osobistą historią zbawienia. Gra terenowa, w której niektórzy próbowali uciekać przed Samsonem i Duchem Świętym do raju bez zezwolenia, a niektórzy zamęczyli św. Piotra intensywnością pytań o drogę, pomogła nam uświadomić sobie znaczenie i moc Bożego Miłosierdzia.
Bóg nas kocha, Bóg nam odpuszcza i zawsze pomaga nam odnaleźć Siebie. Mamy nadzieję, że owoce tych rekolekcje pomogą nam zrozumieć i doświadczać, na czym polega bliskość z Jezusem. Abyśmy mieli więcej siły, by stawiać czoło codzienności uczniowskich i nauczycielskich trudów.
-Jolanta Łaba-
W tym roku bezapelacyjnie najlepsza była klasa druga!
Przedstawienie pt. "Was dwóch i nas jeden" zgarnęło mnóstwo nagród, w tym najważniejsze - GRAND PRIX oraz Nagrodę Publiczności. Występowali w nim również najlepsi aktorzy tegorocznego Tygodnia Teatralnego - Weronika Latała i Maks Hojka.
Podczas Tygodnia Teatralnego aparat rozgrzewa się do czerwoności. Tyle się dzieje, że doprawdy żałuję, że nie mogę być wszędzie. 
To był tydzień ciężkiej, ale jakże owocnej pracy: w tym roku była telewizja śniadaniowa (czy może bardziej obiadowa) klasy trzeciej, dom wariatów klasy drugiej i mafijne porachunki w klasie pierwszej.
Nagdrodę Publiczności zdobyła klasa druga! Gratulacje!
Ponieważ - jak powiedział pewien krasnolud z kompanii Thorina Dębowej Tarczy - "ciemne sprawy najlepiej załatwieć po ciemku", zlot czarnych charakterów mógł odbyć się dopiero po zapadnięciu zmroku.
Stawili się w komplecie: wampiry, mafiozi, mroczni Lordowie Sith, podstępne kobiety...Przez chwilę wydawało nam się, że widzimy też Adama Mickiewicza, ale racja - wydawało nam się.
Na początku towarzystwo niespiesznie pustoszyło stoły z jedzeniem, ale już po chwili pierwsze pary tańczyły na parkiecie. A kiedy światła zgasły na dobre, a muzyka dudniła na pełen regulator, zabawa rozkręciła się na całego!
Część żeńska naszej szkoły choć księżniczki, tarczy i miecza się nie boją. Miałyśmy okazję poznać ciekawą alternatywę dla tradycyjnych form ruchu.
Czy walki rycerskie będą konkurencją dla fitnessu?
Przez cały tydzień nasza szkoła gościła dwóch studentów, którzy przyjechali do Polski jako wolontariusze AISEC.
Azis pochodzi z Kirgistanu, ma 18 lat i studiuje prawo. Drugi gość to Hindus o imieniu Shagun, ma 21 lat i będzie inżynierem.
Codziennie, przez cały tydzień, chłopcy opowiadali nam o krajach, z których pochodzą. Zaprezentowali nam podstawowe informacje geograficzne, opowiadali o kulturze, historii i o znanych ludziach. Pokazywali filmy i zdjęcia. Dowiedzieliśmy się, że Kirgistan jest jednym z najbardziej górzystych krajów świata - średnia wysokość to 2700 m n.p.m. Czy wiecie też, że żyje tam trzysta irbisów, czyli panter śnieżnych?
Jeśli chodzi o Indie, dowiedzieliśmy się, że tradycyjne wesele hinduskie trwa siedem dni i zaprasza się na nie czasami nawet tysiąc osób. Ponadto przez dziesięć lat wszystkie dzieci uczą się tańczyć tradycyjny taniec bhangra. Nie uwierzycie też, ale w Indiach istnieje około czterystu języków i dialektów!
Dzięki wizycie naszych gości i zainteresowaniu jakie wzbudzili, w szkole istnieją już plany na wycieczkę do Kirgistanu w tym bądź w przyszłym roku.
Cały ostatni tydzień był bardzo ciekawy i intensywny dla wszystkich. Z naszymi gośćmi porozumiewaliśmy się w języku angielskim. Wywiązało się wiele dyskusji i żartów. My także opowiadaliśmy Azisowi i Shagunowi o Polsce i o nas. Dzięki Panu Adamowi Kowalikowi byliśmy też na wspólnym spacerze po „komunistycznej” Warszawie i na gorącej czekoladzie.
Wszyscy uczniowie i nauczyciele polubili naszych gości i mamy nadzieje, że w przyszłym roku odwiedzą nas kolejni „egzotyczni” studenci.
Tekst: Weronika Latała
W dniu 18 grudnia 2015 r. uczniowie i nauczyciele wyruszyli do domu rekolekcyjnego w Kaniach Helenowskich, aby spotkać się z Bogiem podczas Adwentowego Dnia Skupienia. W drodze
towarzyszył nam ojciec Rafał Skrobacz, dominikanin, który przez cały dzień ukazywał nam Biblię, jako historię naszego życia. Zostaliśmy wprowadzeni w teksty różnych czytań wskazujących na spotkania ludzi z Chrystusem. Mogliśmy spróbować odszukać w tych historiach nasze własne losy i zadać pytania na temat naszej relacji z Bogiem, wiary w to, co do nas mówi poprzez Pismo Święte. Naszą refleksję wzbogaciło spotkanie z ojcem Henrykiem Kazanieckim, palotynem, który 30 lat przebywał na misjach w Afryce i w krajach europejskich. Ojciec Henryk w swoim mocnym świadectwie pokazał nam Biblię jako podstawowe źródło wiedzy o Bogu i zwierciadło, w którym może przeglądać się nasza dusza. Zachęcał nas do traktowania Pisma Świętego jako najlepszego przyjaciela, aby zawsze mieć pod ręką to, co chce do nas powiedzieć Bóg.
Wracając z Dnia Skupienia jeszcze w pociągu rozmawialiśmy o różnych przemyśleniach związanych z tekstami jakie do nas skierowano. Miejmy nadzieję, że Słowo zasiane w nas przez Ojca Rafała i Ojca Henryka wyda plon i przyniesie nam radość.
Dowiedzieliśmy się co jako szkoła możemy zrobić aby pomóc zwierzętom pozostawionym przez ludzi.
Można organizować np. zbiórki karmy której cały czas brakuje zwierzętom. Aby być wolontariuszem w Schronisku w Korabiewicach trzeba mieć skończone 18 lat albo wybrać się tam z całą rodziną. Zwierzęta które przebywają bardzo długo w klatkach muszą być odpowiednio przygotowane do życia np. w domu tymczasowym. Mieliśmy przyjemność poznać Amara (amstaff) psa adoptowanego i jego właścicielkę, która zachęcała do adopcji i dokładnie opowiedziała nam jak wygląda procedura adopcyjna.
Jeśli ktoś nie był na spotkaniu więcej informacji o Fundacji Viva może doczytać na tablicy sportowej lub skontaktować się z panią Justyną Dzięcioł.
Zachęcam was do działalności bezinteresownej nie tylko w okresie świątecznym!
Justyna Dzięcioł
W parafii Wniebowstąpienia Pańskiego na Ursynowie Wspólnota św. Idziego zorganizowała wigilię dla blisko 400 ubogich, bezdomnych i samotnych. Nasi uczniowie pomagali tam jako wolontariusze.
Zdjęcia: Joanna Jureczko-Wilk /Foto Gość i Maria Bremer
Grudzień to bardzo pracowity miesiąc w naszym gimnazjum. Jest tyle różnych wydarzeń, że nie wiadomo, w co ręce włożyć! Nie mówiąc już o znalezieniu czasu na naukę...
Na przykład wspólne pieczenie pierniczków, połączone z klasowymi spotkaniami wigilijnymi. Był barszcz, uszka i paszteciki. Oczywiście pierniczki - w klasie pierwszej wszystkie w kształcie dinozaurów. Mandarynki, sałatki i inne tradycyjne święteczne potrawy, takie jak chipsy z o smaku zielonej cebulki.
Ale hitem popołudnia okazał się nowy przyjaciel Krzyśka - na pewno wpadnie Wam w oko:)
Mimo ciężkich warunków - w deszczu i wichrze dzielni gimnazjaliści z drugiej klasy sprzedawali własnoręcznie wykonane ozdoby świąteczne i pierniczki na Jarmarku Bożonarodzeniowym w parku w Konstancinie. Chcą w ten sposób zbierać pieniądze na wyjazd zagraniczny w 2017 roku. W planach Londyn lub Rzym...
10 grudnia obchodziliśmy wszyscy Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka. Święto zostało ustanowione w 1950 roku na pamiątkę uchwalenia 2 lata wcześniej Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela.
Z tej okazji jak co roku Amnesty International organizowała Maraton Pisania Listów. Obrońcy praw człowieka na całym świecie pisali do głów państw oraz prokuratorów na całym świecie w obronie więźniów, których prawa są łamane poprzez tortury bądź niestosowanie zasady domniemania niewinności.
W sobotę 12 grudnia warszawskie Amnesty zorganizowało finał Maratonu, na którym naszą szkołę reprezentowała Martyna Cyganek oraz pan Adam Kowalik. Wydarzenie było okazją nie tylko do spełnienia dobrego uczynku, lecz także pogłębienia wiedzy na temat standardów prawnych i norm kulturowych w takich krajach jak Meksyk, Uzbekistan, Iran czy Arabia Saudyjska. Sylwetki bohaterów, w imieniu których pisaliśmy będzie można poznawać od poniedziałku na tablicy szkolnej przy sali informatycznej.
Jak zwykle w Adwencie spotkaliśmy się na wspólnej Mszy św. roratniej. Odbyła się ona w kościele oo. Dominikanów na Służewiu.
Po Mszy klasa druga zaprosiła nas na wspólne śniadanie.
Pani Magda Buszko (nie jadła mięsa od 20 lat :) opowiedziała nam wczoraj czym zajmuje się fundacja Viva.
Czy wiecie ze pomocą w rozwiązaniu problemu bezdomności tak dużej ilości psów i kotów może być sterylizacja zwierząt?Czy będąc w cyrku zastanawialiście się kiedyś, że zwierzęta są poddawane ogromnemu bólowi i stresowi aby nauczyć się różnych sztuczek? Czy wiecie o tym, że jeśli ktoś przyjmuje psa ze schroniska i sobie z nim nie radzi to to rozwiązaniem tego problemu może zająć się behawiorysta - psi psycholog? Wiecie gdzie trzeba zadzwonić i kogo powiadomić kiedy widzimy błąkającego się psa?
Podczas tematu niejedzenia mięsa rozpętała się taka dyskusja, że postanowiliśmy poświęcić temu osobne spotkanie.
Poruszyliśmy bardzo wiele ciekawych tematów między innymi o hodowlach i psach, które ciężko pracują całe życie dla ludzi.
W środę, 2 grudnia odbyło się kolejne spotkanie w KIKu z serii "Migracje". Wykład dotyczący przyczyn migracji z Afryki do Europy wygłosił profesor Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej UW Maciej
Ząbek. Naukowiec w przystępny sposób wyjaśniał wielorakie przyczyny dezintegracji kontynentu afrykańskiego: doświadczenie kolonialne, przewagę tożsamości plemiennej nad narodową oraz silne podziały religijne. Tym razem w wykładzie udział wzięli Szymon Marchel, Szymon Oktaba oraz Alan Żaczek. Następne spotkanie (9.12) dotyczyć będzie sytuacji prawnej uchodźców w Polsce.
W środę 25 listopada o godzinie 17.30 w siedzibie Klubu Inteligencji Katolickiej odbyło się kolejne spotkanie z cyklu "Migracje". Tym razem
gośćmi byli wolontariusze z akcji "Dobrowolki" - zbiórki żywności i odzieży dla uchodźców na Bałkanach. Terka Teleżyńska i Maciej Bulanda zaprezentowali wiele interesujących zdjęć i filmów ze swojego pobytu w tymczasowych obozach dla uchodźców w Preszewie i Miratowcu. Na spotkaniu pojawili się uczniowie z naszej szkoły: Maks Hojka, Szymon Marchel, Zosia Alexandrowicz, Ola Krucińska, Basia Stypuła, Bogdan Białek, Olaf Dąbrowski, Szymon Oktaba, Marcin Warno i Kuba Kanasiewicz. Oprócz pogłębienia wiedzy o sytuacji uchodźców na Bałkanach, uczniowie mieli możliwość zobaczyć efekty swojej pracy - wcześniejszego udziału w zbiórce. Dziękujemy pani Marii Bremer za przekazanie "Dobrowolek" od uczniów, Samorządowi Szkolnemu za koordynację akcji oraz samym darczyńcom. Jednocześnie zapraszamy na dalsze spotkania w KIKu, z których najbliższe (2.12) będzie poświęcone przyczynom migracji z Afryki do Europy.
Wszystkie prace są darami artystów, którzy przed laty z niezwykłą życzliwością odnieśli się do naszej inicjatywy budowy Szkół Przymierza Rodzin oraz Szkoły Wyższej.,
W tym roku pieniądze z aukcji przeznaczamy głównie na wsparcie naszych świetlic środowiskowych, stypendia dla uczniów szkół prowadzonych przez Przymierze oraz inne cele statutowe.
Cena wywoławcza wszystkich prac będzie taka sama.
Dzieła będą wystawione w Stowarzyszeniu Architektów Polskich SARP w Warszawie przy ul. Foksal 2, w dniu aukcji od godziny 12:00.
Całkiem niedawno byliśmy na próbie generalnej "Strasznego dworu " w Operze Narodowej. Inscenizacja wyreżyserowana przez Brytyjczyka- Davida Poutney'a jest zrobiona z rozmachem. Akcja opery Moniuszki i Chęcińskiego przeniesiona jest z sarmackiego dworu w czasy dwudziestolecia międzywojennego. Scenografia była imponująca, chociaż chwilami trudna do zrozumienia. Największe wrażenie zrobiły żywe obrazy do cyklu obrazów rokokowych „Pory roku” François Bouchera. Dumka Hanny śpiewana w ramach jednego z nich nabrała nowego, osadzonego w całej europejskiej kulturze XVIII wieku, wydźwięku.
Największą trudność sprawiało zrozumienie tekstów. Niemal wszyscy śpiewacy, o chórze nie wspominając dykcję mają fatalną. Dobrze, że wyświetlano angielskie napisy. To chociaż trochę pozwalało "ogarnąć" to, co działo się na scenie.
18 listopada bieżącego roku, w siedzibie Klubu Inteligencji Katolickiej (Freta 20/24A) odbył się wykład prof. Agaty Skowron-Nalborczyk pt. "Skąd przybywam - sytuacja społeczno-polityczna w Syrii w ostatnich latach". Wykład należy do serii organizowanych przez KIK spotkań pt. "Migracje", które odbywają się co środę. Na dzisiejsze spotkanie, w charakterze ochotników, stawili się Fela Warno, Marcin Warno oraz Szymon Oktaba. Zachęcamy do uczestnictwa w dalszych spotkaniach, które będą ogłaszane w librusie za pośrednictwem nauczyciela WOSu, pana Adama Kowalika.
W tym roku Święto Niepodległości obchodziliśmy w trochę nietypowy sposób.
Tematem naszego szkolnego świętowania byli ludzie, którzy zostali Polakami z własnego wyboru. Przybywali oni do kraju nad Wisłą w poszukiwaniu nowej ojczyzny i nowego domu.
Sporą grupę stanowili przybysze z krajów niemieckich, którzy osiedlali się w Warszawie. Tutaj żyli i pracowali, przyczyniając się do znacznego rozwoju naszego miasta. Wśród przybyszów zza zachodniej granicy byli przedstawiciele różnych profesji: naukowcy, architekci, planiści, fotografowie, rzemieślnicy, muzycy, malarze, pisarze, fabrykanci a nawet duchowni. Z czasem asymilizowali się z polskim społeczeństwem, tu zakładali nowe rodziny a ich nazwiska ulegały spolszczeniu. Ludzie ci nie tylko pracowali i tworzyli, ale także walczyli za swoją nową ojczyznę. Innym przejawem ich zaangażowania w życie społeczne była filantropia, o czym dowiedzieliśmy się z warsztatów prowadzonych przez prelegenta z Domu Spotkań z Historią. Spośród kilkuset rodzin Polaków z wyboru wybraliśmy zaledwie kilka, których losy przedstawione zostały w krótkich prezentacjach przygotowanych przez uczniów naszej szkoły.
Celem naszej prezentacji było pokazanie ludzi, którzy swoją ojczyznę znaleźli w Polsce, dla niej tworzyli rzeczy piękne i ponadczasowe, dla niej także walczyli i oddawali swoje życie.
Czy każdy Polak to ponury tradycjonalista, spożywający kiełbasę i kapustę, a każdy Fin to blondwłosy miłośnik
reniferów w śniegu oraz popularnego alkoholu?
Otóż wcale nie!
Przekonywaliśmy się o tym podczas dzisiejszego spotkania z czworgiem nauczycieli z Finlandii. Prowadziła je p. Joanna Jedlińska, nauczycielka jęz. angielskiego.
Dowiedzieliśmy się, że nie zawsze pierwsze wrażenie jest właściwe. Nasi fińscy goście opowiedzieli nam o szkole, w której uczą oraz pokazali krótki film o swej ojczyźnie.
Wykazali się też talentem muzycznym!
Tu możecie zobaczyć, jak śpiewają:
https://www.youtube.com/watch?v=HiH6-xfIusk
https://www.youtube.com/watch?v=iziFHkg519Y
Na koniec Weronika Latała z kl. 2 i Martyna Cyganek z kl. 3 opowiedziały o gimnazjum i oprowadziły po salach.
Podczas pikniku tradycyjnie klasa trzecia bierze na siebie zapewnienie kulturalnej rozrywki najwyższej klasy licznie przybyłym gościom. W tym
roku gimnazjaliści wystawili sztukę na motywach dramatu Jerzego Szaniawskiego pt. "Żeglarz".
Na widowni pojawiły sie tak znakomite osobistości jak p. Izabela Dzieduszycka, Honorowa Prezes Stowarzyszenia Przymierze Rodzin, p. Magdalena Kiełczewska, obecna Prezes Stowarzyszenia Przymierze Rodzin, p. Marzanna Rymsza - Leociak, Dyrektor Szkół nr 2 Przymierza Rodzin oraz goszczący w naszej szkole nauczyciele z Finlandii.
Jedyna rzecz, która w tym roku nie wyszła na pikniku, to pogoda. Najstarsi górale takiej nie pamietają. Ale nie przeszkodziło nam to w dobrej zabawie!
Piekliśmy kiełbasę na grillu, strzelaliśmy z łuku i kibicowaliśmy p. Izabeli Dzieduszyckiej, dwukrotnej mistrzyni Polski w tenisie stołowym, podczas meczu w Maćkiem Kubikiem, pięciokrotnym mistrzem Polski (absolwentem naszej szkoły podstawowej).
Panie z Łowicza pokazywały, jak robić wycinanki i ludowe ozdoby na choinkę, a kawiarenka pękała w szwach.
W czwartek 15 października na Uniwersytecie Warszawskim odbyła się debata nt. kwestii uchodźczej. W debacie wzięły udział Maja Łysienia z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka oraz Kinga Dudzińska z 
Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. Organizatorami było Studenckie Forum Praw Człowieka oraz Studenckie Koło Naukowe Historyków UW, któremu przewodniczy pan Adam Kowalik. Debacie przysłuchiwało się aż 22 naszych uczniów, którzy zdobyli wiedzę na temat prawnych aspektów fali uchodźców w Europie.
Drugoklasiści kolejny raz w Teatrze Studio bawili się w teatr. Tym razem, poza rozruszaniem narzędzi pracy aktora, czyli ciała, mięśni twarzy i głosu, mieliśmy za zadanie
w wyobraźni podróżować przez Polskę śladami rozmaitych wykluczeń. Stworzyliśmy bazę słów-kluczy dotyczących naszego tematu. Wykorzystując metodę improwizacji słownej opowiedzieliśmy historie, które poprowadzić miały do stworzenia sytuacji teatralnych. Bezdomny- porzucony i wykorzystany przez biznes, żebrak niezauważany w Korzeniówce pełnej kościołów, kaplic i pomników Jana Pawła II, dresiarz posługujący się językiem nienawiści do napotykanych przypadkowo przechodniów stali się bohaterami naszych scenek. Stereotypy w myśleniu o ludziach z różnych powodów wykluczanych, przez działania performatywne przedstawialiśmy tak, by swoją ograniczonością uderzały w widza.
Próbowaliśmy też z pojedynczych scen zmontować większą strukturę teatralną. Chcieliśmy spróbować montażu reżyserskiego. Na to ostatnie zabrakło nam trochę czasu. A i tak zajęcia przeciągnęły się do prawie dwóch i pół godziny.
Brzmi to wszystko może trochę drętwo, ale było świetnie. Nawet ci, którzy nie lubią grać, powiedzieli, że coś z zajęć dla siebie wyciągnęli. Zaraz po wyjściu uczniowie postanowili zbierać pieniądze na kolejne warsztaty za miesiąc.
W ramach mokotowskiego Budżetu Partycypacyjnego pt. "Ścieżka dla Jez. Czerniakowskiego"
pływaliśmy dziś po tym pięknym akwenie razem z Przemkiem Paskiem (Fundacja Ja Wisła) i Dorotą Zielińską (Stołeczne Towarzystwo Ochrony Ptaków).
Nie można powiedzieć, żeby dzień był najlepszy na zajęcia przyrodnicze w terenie...ale nie był też najgorszy!
Odziani w gustowne kapoki popłynęliśmy odszukać dziuplę zimorodka, nory bobrów, miejsce gniazdowania bączków i trzecinowiska, w których odpoczywają jaskółki. Po kilku udanych akcjach abordażowych, wróciliśmy z rejsu, by pod mostem założyć terenowe laboratorium fizyczno-chemiczno-geograficzne.
Zmarzliśmy okrutnie, ale mam nadzieję, że w pamięci uczniów pozostanie choć troche wiedzy na temat tego unikatowego środowiska.
Bigos to potrawa, w której wszystko jest znakomicie wymieszane, przegryzione i połączone w jeden wyrazisty smak. Tak samo jest z atmosferą miast, w których żyli ludzie różnych narodowości i kultur.
Wilno zdecydowanie do takich miast należało i nadal należy. Tu mieszkali Rusini, którzy wyznawali religię grekokatolicką lub prawosławną. Z tymi pierwszymi historia obeszła się bardzo źle. W okresie rozbiorów władze carskie zmuszały unitów do przejścia do kościoła prawosławnego. Dziś w Wilnie mieszka 40 grekokatolików, którzy odzyskali swój dawny kościół bazylianów, ale nie mają pieniędzy i trudno sobie nawet wyobrazić remont tego kościoła. Czynnych cerkwi prawosławnych jest w Wilnie trzynaście. Można w nich podziwiać bogate i bardzo różne w stylu ikonostasy.
Drugą bardzo liczebną grupę kulturową tworzyli w Wilnie protestanci pochodzenia niemieckiego. Do dziś jedna z ulic przy rynku
nazywa się Niemiecka. Najbardziej znany Niemiec-luteranin zaprojektował w Wilnie najwięcej barokowych kościołów katolickich w Wilnie. Zasługą tegoż Jana Krzysztofa Glaubitza był też wystrój Wielkiej Synagogi, która mogła pomieścić 3000 modlących się Żydów.
Synagoga Wielka do naszych czasów nie przetrwała. Żywa jest wciąż tradycja modlitwy w synagodze. Przekonała się o tym nasza grupa, kiedy okazało się, że do Synagogi Chóralnej, jedynej czynnej w Wilnie bożnicy żydowskiej, trafiliśmy w święto Tory. Jest to dzień, w którym każdy dorosły Żyd jest wezwany do modlitwy. Mieliśmy okazję być świadkami takiej modlitwy. To było naprawdę coś!
Nieużywaną współcześnie świątynią jest kienesa karaimska. Wspólnota karaimów nie ma od kilku lat swojego hachana, więc nie ma komu prowadzić modlitw. Staraliśmy się jednak poznać tę bardzo egzotyczną kulturę w muzeum karaimskim i zwiedzając stary cmentarz w Trokach.
Żywsza niż religia jest kuchnia karaimska. Nie na darmo nasza grupa miała kulinarna nazwę. W Trokach uczyliśmy się lepić kibiny, czyli karaimskie pierogi pieczone z mięsnym farszem. Pycha. Każdy z nas otrzymał certyfikat odbycia warsztatów kulinarnych.
Największą grupą religijną są katolicy obrządku łacińskiego. Należą do niej i Litwini i Polacy, których śladów jest w Wilnie niezmierzona ilość. Znaleźliśmy obraz Jezusa Miłosiernego namalowany w Wilnie według wskazówek siostry Faustyny, zwiedziliśmy wiele kościołów, rozmawialiśmy z młodymi Polakami zamieszkującymi Wilno i chodzących do polskiej szkoły.
Ta wielość kultur współistniejąca, ale czasem zderzająca się ze sobą, zainspirowała nas do rozważań nad istotą akceptowania i szacunku dla inności.
To była grupa dla tych, którzy NAPRAWDĘ lubią zwiedzać, chcą poznawać sztukę i architekturę. Nasza grupa była o nieregularnych kształtach, ale za to z bogactwem ozdób, tak jak barok, którego w Wilnie jest wyjątkowo dużo.
Podczas zwiedzania miejscowości litewskich poznawaliśmy gotyckie sklepienia, maswerki, przypory, witraże m.in. w wileńskiej płomieniście gotyckiej świątyni pod wezwaniem św. Anny, klasztorze Bernardynów (gdzie zwiedziliśmy zarówno krypty, jak i wysokie wieże), katedrze w Kownie. Widzieliśmy też rekonstrukcje zamku w Trokach i wieży Gedymina w Wilnie.
Szukaliśmy też śladów renesansu, ale okazało się, że w Wilnie jest ich wyjątkowo mało. Za to bardzo dużo jest zabytków barokowych i rokokowych. Zwłaszcza zaprojektowanych przez Jana Krzysztofa Glaubitza. Zobaczyliśmy uniwersytecki kościół świętych Janów, zespół klasztorny Dominikanów, bramę do Bazylianów, ikonostas w cerkwi pw. Świętego Ducha, kaplicę św. Kazimierza. Największe wrażenie zrobił na nas kościół pw. świętych Piotra i Pawła na Antokolu, w którym jest zaledwie dwa tysiące barokowych rzeźb figuralnych!
Zachwyciły nas też budowle klasycystyczne - bazylika archikatedralna pw. św. Stanisława i ratusz.
Nasza grupa nawiedziła też dwa cmentarze, które powstały w XIX wieku. Nekropolię na Rossie i cmentarz bernardyński znajdujący się na Zarzeczu.
We wspólnych wędrówkach nie ominęliśmy budowli, które powstały w XX wieku. Wjechaliśmy na wieżę telewizyjną, która jest niezwykle związana ze współczesną historią niepodległej Litwy. Tam z tarasu widokowego, znajdującego się na 160 metrach wysokości, podziwialiśmy współczesne miasto.
Codziennie wieczorem oglądaliśmy krótkie filmiki o architekturze i podsumowywaliśmy dany dzień. To było naprawdę 5 intensywnych dni.
Bardzo dziękujemy Rodzicom za podarowanie książek polskiej młodzieży mieszkającej na Litwie. To tylko część zbiorów, które zawieźliśmy do Wilna i przekazaliśmy Progimnazjum im. Jana Pawła II. Nasi wieleńscy koledzy dostali ponad 50 tomów ciekawej współczesnej literatury dla dzieci i młodzieży.
Na Litwie, a zwłaszcza w samym Wilnie, nietrudno o polskie ślady. Wędrowaliśmy więc ulicami i zaułkami Wilna, Kowna i Troków, by je odnależć.
Grupa Duchy polskie zaczęła od solidnej dawki wileńskiej historii pod przewodnictwem Pani Reginy. Rozpoczęliśmy na Antokolu, w zachwycającym kościele św. Piotra i Pawła fundacji hetmana Michała Kazimierza Paca. Od góry do dołu pokrywają jego ściany lśniąco białe sztukaterie, których bogactwi i znaczenie można odkrywać godzinami. W Katedrze dowiedzieliśmy się, dlaczego św. Kazimierz ma trzy dłonie, a potem spacerowaliśmy po dziedzińcach Uniwersytetu Wileńskiego, założonego przez króla Stefana Batorego. Wykładali tu Piotr Skarga i Jakub Wujek, a uczyło się dwóch najbardziej znanych Polakom studentów - Adam Mickiewicz i Juliusz Słowacki. Ślady tych dwóch poetów towarzyszyły nam zresztą przez cały czas naszych wileńskich wędrówek.
Nie mogło nas zabraknąć takrze na cmentarzu na Rossie, jednej z czterech najważniejszych dla Polaków nekropolii. Poszukiwaliśmy grobów Joachima Lelewela, Adama Piłsudskiego, Władysława Syrokomli, Eustachego Tyszkiewicza i Augusta Becu, ojczyma Juliusza Słowackiego.
Zakończyliśmy chwilą skupienia przy obrazie Matki Boskiej Ostrobramskiej.
Jedno popołudnie spędziliśmy w Progimnazjum im. św. Jana Pawła II, którego uczniowie opowiadali o sobie i swojej szkole. Spotkanie zakończyło się rozmowami naszych uczniów z wileńskimi koleżankami i kolegami i ...wymianą kontaktów na facebooku:).
Poznawaliśmy też miejsca ważne z punktu widzenia litewskiej historii. Byliśmy na wieży telewizyjnej, w Trokach, gdzie jedliśmy kibinie - karaimskie pierożki oraz w Kownie.
Na szczęście mieliśmy też trochę czasu wolnego, by pospacerować po Zarzeczu i starówce, zajrzeć w bramy i podwórka, po prostu - by poczuć miasto.
Nurty, style, techniki malarskie. Każdemu może się zakręcić w głowie. Zwłaszcza, że sztuki XIX w nie da się jednoznacznie nazwać jakoś tam jednoznacznie nazwać. Symbolizm
w stylu realistycznym, albo symbolizm w stylu secesyjnym, albo impresja bez symbolizmu. Albo zamiast impresji, ekspresja z elementami symbolizmu, bądź bez nich. Można by zwariować, gdyby nie uporządkowanie tej wiedzy u źródła, czyli w salach muzealnych. Dzięki lekcji muzealnej trzecioklasiści stali się ekspertami w dziedzinie malarstwa drugiej połowy XIX w.
Pytanie po co się uczyć różnych rzeczy towarzyszy gimnazjalistom na co dzień. Czasami odpowiedź na takie pytanie jest prosta, czasami trudna. Żeby się dowiedzieć po co czytać mity greckie, poszliśmy dowiedzieć się do Muzeum Narodowego. Pierwszoklasiści na własne oczy ujrzeli, że mity były i są tematem obrazów w różnych epokach. Bez znajomości ich treści, nie da się zrozumieć całej masy dzieł sztuki. A że być głąbem nie wypada, lepiej czytać, pytać i oglądać. Wtedy da się rozumieć.
W ramach tegorocznego Festiwalu Nauki klasa pierwsza wzięła udział w zajęciach pt."Dbaj o siebie - bezpieczeństwo w internecie". Lekcja festiwalowa została zorganizowana w NASK.
Pokaz w sali warsztatowej Zachęty stanowi podsumowanie projektu Muzyczne Obrazy, w którym przez cały rok szkolny w ramach
autorskiego programu nauczania muzyki uczestniczyli nasi uczniowie. Spotkania w Zachęcie stały się okazją do poznania nowych technik instrumentalnych, współczesnych kompozytorów i literatury muzycznej w konfrontacji z historią sztuki i dziełami sztuki współczesnej. Obrazy z kolekcji Zachęty posłużyły do omówienia pojęć takich jak rytm, faktura, słowo, czas, interpretacja i analizy ich znaczenia w kontekście sztuk wizualnych i muzyki. Zwieńczeniem każdego spotkania było nagranie własnych utworów, które zebrane w katalog dźwiękowy, stanowią galerię muzycznych interpretacji dzieł ze zbiorów Zachęty.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż prac naszych uczniów, którzy brali udział w projekcie "Muzyczne obrazy".
Więcej informacji znajdą Państwo tu: http://www.zacheta.art.pl/article/view/2687/nieskonczony-rejestr-obrazy-i-ich-muzyczne-interpretacje oraz na FB: https://www.facebook.com/events/1496473000672634/
Wywiad z uczestnikami projektu znajdą Państwo w magazynie „Zachęta. Wrzesień, październik, listopad 2015” dostępnym w kasie i Kasięgarni Artystycznej oraz do pobrania ze strony:http://otwartazacheta.pl/
Zarząd Stowarzyszenia
Przymierze Rodzin
oraz
gospodarze spotkania
Elżbieta i Krzysztof Zanussi
Maria i Robert Mielżyńscy
zapraszają
do swojego domu i ogrodu w Laskach pod Warszawą
na dobroczynny Piknik Rodzinny poświęcony
pamięci Św. Jana Pawła II
20 września 2015 (niedziela)
w godzinach 15.00 - 19.00
Przewidujemy wiele atrakcji
spotkanie z Ojcem Leonem Knabitem
będziemy słuchać recitalu Pań
Moniki Rosca oraz Agnieszki Gertner-Polak
Zapraszamy całe rodziny
koszt cegiełki - wstępu to 50 zł od osoby dorosłej
Nowa klasa pierwsza zaraz po rozpoczęciu roku miast grzecznie zasiąść w szkolnej ławie - wyjechała na wycieczkę! Niedaleko wprawdzie, ale nie trzeba jechać daleko, by dobrze się bawić.
Bawiliśmy się więc, dyskutowaliśmy, gotowaliśmy razem - początek roku można uznać za udany!
Szanowni Rodzice, drodzy Uczniowie!
Rok szkolny 2015/2016 rozpocznie się 1. września o godz. 10:00 uroczystą
Mszą św. w kościele p.w. św. Michała Archanioła.
Po Mszy klasa pierwsza udaje się wraz z wychowawcami na wyjazd integracyjny
do Podkowy Leśnej.
STALE
WSPÓŁPRACUJEMY:
