Od 2012 r. egzamin gimnazjalny składa się z pięciu części – j. polski, historia z wiedzą o społeczeństwie, matematyka, przyroda (chemia, fizyka, geografia, biologia), j. angielski. Wyniki szkoły rokrocznie plasują nas, wg Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, w bardzo wysokich i najwyższych staninach. Warto zauważyć, że taki wynik osiągamy, mimo iż do gimnazjum przyjmujemy także dzieci dyslektyczne i powracające z zagranicy, które przez dłuższy czas nie uczyły się w polskich szkołach. 

Jednak, jak pisze Instytut Badań Naukowych powstały przy MEN, „obraz nauczania szkolnego widziany tylko przez pryzmat wyników końcowych nauczania jest dalece niepełny. Wyniki egzaminacyjne uczniów zależą od wielu czynników niezależnych od szkoły, w której uczyli się na danym etapie edukacyjnym, przede wszystkim od uprzednich osiągnięć. Potrzebujemy zatem dobrej miary postępu poczynionego przez uczniów podczas nauki w danej szkole. Postęp ten w sposób poprawny statystycznie pozwala wyznaczać metoda edukacyjnej wartości dodanej. Metoda EWD to zestaw technik statystycznych pozwalających zmierzyć wkład szkoły w wyniki nauczania. By można ją zastosować, potrzebujemy wyników przynajmniej dwóch pomiarów osiągnięć szkolnych: na początku nauki w danej szkole i na jej zakończenie. Polski system egzaminacyjny dostarcza danych do wyliczania EWD dla gimnazjów (sprawdzian w klasie VI szkoły podstawowej jako miara na wejściu, egzamin gimnazjalny jako miara na wyjściu(...)”.

Według metody EWD nasze gimnazjum od lat jest szkołą sukcesu tzn. nie tylko ma wysokie rezultaty nauczania, ale także nasi absolwenci osiągają na egzaminie gimnazjalnym procentowo wyniki lepsze niż na sprawdzianie szóstoklasisty.